Lachen en frustraties

10 oktober 2018 - Ezulwini, Swaziland

De blog van gisteren is vrij kort, gezien het feit dat er simpelweg niet veel bijzonders gebeurde, dus vandaag 2 dagen in een blog. School was gisteren ochtend ontzettend leuk! Berta was niet mee omdat haar oog gezwollen was (maar ze voelde er niks van, was een beetje raar) dus ik was alleen met Kirsten vandaag. Na wat les gegeven te hebben mochten we buiten alle kindjes schminken. Vele hartjes, vlinders en sterren op wangen en voorhoofden getekend en ook een flink aantal kinderen omgetoverd in leeuwen, waarna ze grommend achter elkaar aan renden. Vele kinderen weer extra hoog laten jumpen, op mijn rug rond gedragen en het klimrek opgetild. Kapot na zo’n ochtend maar wat was het leuk. ‘s Middags laatste keer homework club, maar ik ga deze homework club niet ontzettend missen. Ik had er eigenlijk nooit hetzelfde kind dus het is niet zo dat ik ‘mijn’ kind gedag hoefde te zeggen. ‘s Avonds weer gezellig UNO gespeeld. Vandaag was een hele andere dag. Er was vanmorgen een speciale sportdag: van elk schooltje zouden 10 leerlingen met een van de vrijwilligers naar de sportdag komen om daar tegen de andere schooltjes te strijden. De andere vrijwilligers zouden gewoon helpen lesgeven. Wij wilden alle 3 graag heen en na eerlijk steen-papier-schaar gewonnen te hebben hadden we besloten dat ik naar de sportdag mocht (yes!). Kwam Berta vanmorgen aan dat ze niet naar school ging, omdat ze niet naar de sportdag mocht. Later zei ze overigens dat ze weer last had van haar oog. Liet ze trouwens via iemand anders weten, zelf kwam ze haar bed niet uit. Zo ontzettend kinderachtig. Hiermee liet ze Kirsten, die nog maar 2x eerder naar school was geweest, eigenlijk dus in haar eentje gaan. Uiteindelijk kon ik eerst met haar mee naar het schooltje, en zou ik op het moment dat de kids opgehaald werden met hun meegaan (eigenlijk werden alle vrijwilligers eerst bij het sportveld gedropt en werden de kinderen daarna met de bus opgehaald). Wel zo fijn achteraf gezien, want de rest heeft meer dan 1,5uur kunnen wachten totdat alle kinderen er waren, terwijl ik op school nog nuttig was en op de sportdag meteen kon beginnen met sporten. ‘Mijn’ kinderen waren bloedfanatiek en een ontzettend leuk groepje. Ze moesten een wedstrijd mini-hordelopen doen en zigzaggend een parcour rondom palen afleggen. Ze deden het super goed en het was echt ontzettend leuk. Zelf heb ik ook niet stil gezeten want de vertegenwoordigers van de schooltjes moesten ook tegen elkaar strijden. Super lief, ik werd keihard aangemoedigd met “TEACHER! TEACHER!” door alle kids en zelfs toen ik verloor kwamen ze mij allemaal een high-five geven en zeiden ze “good teacher good”. Schatjes. Op het eind moesten wij als vrijwilligers nog tegen de staff (wij wonnen). ‘s Middags hadden we voor het laatst de woensdag homework club en, in tegenstelling tot de dinsdag club, vond ik het bij deze wel erg jammer dat het de laatste keer was. Ik had mijn sassy lady namelijk voor de laatste keer en, alhoewel ze in het begin niet de makkelijkste was, ik vind haar nu zo leuk. Voor de bijles gaf ze altijd een hele show maar tijdens de bijles zelf was ze altijd heel serieus. Vandaag kon ik haar echt helpen met wiskunde en was ze zo blij dat ze het eindelijk snapte (yess now I finally get it! Thank you soo much!!). Na afloop zongen de kinderen voor ons en na nog een dikke knuffel en natuurlijk een selfie had ze tot mijn verrassing nog een brief voor mij geschreven waarin ze mij bedankte en een fijne reis wenste. Super lief! Na de homework club linea recta naar de bioscoop waar Merle, Shivani en ik naar een “kinder” film gingen. Het had meer weg van een horrorfilm. Daarna sushi gegeten en als toetje een heerlijke chocolade lavacake en koffie. De eerste goede koffie in 5,5 week tijd. Wat heb ik daar van genoten. Eenmaal terug ons bedje lekker ingerold. Welterusten.

Foto’s

2 Reacties

  1. Mama ~ Irene:
    12 oktober 2018
    Wat een leuke dagen zo op school met schminken en sporten! Je zal het gaan missen straks; en de kids en teacher jullie vast ook. Inmiddels al je laatste ochtend dus heel veel plezier! Liefs uit Leiden van mij en oma 👋👋
  2. Papa - Otto:
    16 oktober 2018
    Kun je niet een paar kindjes meenemen..