Apen invasie

24 oktober 2018 - St Lucia, Kwazulu Natal, Zuid-Afrika

Vanmorgen alweer vroeg wakker van de apen die op het dak te keer gingen. Ze zijn hier nog erger dan is Swaziland. ‘sochtends vroeg en van 16-18h is het monkey o’clock. Op straat zie je de apen van vuilnisbak naar vuilnisbak rennen en bij het huis moeten alle ramen en deuren om die tijd dicht omdat ze anders al het eten komen stelen. Een keer, toen wij er nog niet waren, is iemand blijkbaar een keer vergeten de deur van de keuken dicht te doen en hebben de apen alle bananen en granola gestolen. Kleine monsters. 

Hoe dan ook, na een lekker (simpel) ontbijt bestaande uit toast zijn we op pad gegaan voor de support group. We gingen eerst alle gogo’s (oma’s) oppikken met de auto. Eenmaal bij de locatie aangekomen gingen we tuinieren. De dokter haalde intussen de andere gogo’s op maar waarvoor is me eigenlijk een raadsel. Normaal gaan ze eventjes bezig met de tuin en daarna in een kring zitten om de gogo’s hun verhaal te laten doen maar omdat het vorige week regende zijn ze toen niet aan de tuin toegekomen wat inhield dat wij nu de hele ochtend gingen tuinieren. 1,5uur lang met 26 graden in de brandende zon met een schoffel in de grond hakken. Yes. We zweetten ons helemaal kapot.We waren wel nuttig en het was ook wel leuk maar ik vind het wel een beetje jammer dat we niet de échte support group hebben kunnen doen. Was namelijk erg benieuwd. Volgende keer beter. 

Na de lunch hadden we fysiotherapie. We gingen naar de communtie Ez. De echte naam is heel lang en betekent Nieuwe Wereld. De huisjes zijn allemaal door de government neergezet. Ik snap wel waar de naam vandaan komt, het deel dat wij hebben gezien bestond uit een knalgroene vallei met huisjes die veel ruimte om zich heen hadden. Super mooi. We gingen eerst GoGo monkey. Blijkbaar hadden de kinderen ooit een wild aapje gevangen en heeft heeft ze die in een kooi gehouden. Hij is uiteindelijk ontsnapt. Bij nader inzien hadden ze GoGo monkey beter GoGo cage kunnen noemen want vandaag zaten er kuikens in de kooi en wie weet wat we volgende keer in zit.. Bij de fysiotherapie zagen we 2 patiënten waar we een aantal oefeningen mee deden. Een van ons maakte weer aantekeningen en iemand anders kon helpen bij de oefeningen. Omdat we met zijn vieren zijn, en dat eigenlijk teveel is konden de andere 2 niks doen dus dat was wel een beetje jammer. Bij de tweede patiënt was iemand sugercane aan het eten. Toen de vrouw er stom verbaasd achter kwam dat wij dat allemaal nog nooit gegeten hadden, rende ze meteen weg en kwam terug met een stuk van zo’n 2 meter. Deze werd weer in stukken gebroken en we konden allemaal een stuk proberen. Je moet de buitenkant er eerst met je tanden aftrekken maar dat is zo hard.. het was super moeilijk maar ook super grappig. De binnenkant was heel erg zoet, duidelijk dat daar suiker van wordt gemaakt. 

Terug bij het huis ben ik met 6 andere meiden naar het strand gelopen. Duurde een half uur en daarna hadden we ook een half uur op het strand want voor het donker moesten we weer terug zijn in het dorp. Het strand was ontzettend mooi, heel uitgestrekt en de zee was heel erg wild. Het waaide namelijk super hard, het zand dat tegen onze benen aan waaide deed soms zelfs pijn. Even goed wel heel lekker om even uit te waaien. Eenmaal terug snel omkleden voor het eten. Iedereen had wel trek na zo’n wandeling van 1,5uur. Toen we de kamer uit wilden gaan was er echt een apen invasie bezig. Voor onze deur waren ze de prullenbak aan het doorzoeken en onze resten suikerriet (die we buiten op tafel hadden laten liggen..) aan het opsnoepen. Op den duur waren ze zelfs aan het vechten. Eentje kwam na het raam toe toen ik aan het filmen was en legde zijn pootje op het raam. Beetje jammer dat ik dácht dat ik aan het filmen was maar dat niet werkelijk aan het doen was.. Had een schattig filmpje kunnen zijn. Na het eten nog weer even blijven kletsen in de woonkamer en toen de rest film ging kijken ben ik naar de slaapkamer gegaan om opa en oma te bellen als verrassing voor hun verjaardag morgen. Ik had ze al bijna 2 maanden (!) niet gesproken en het was erg leuk om ze weer te spreken. Ze waren blij verrast. Na het bellen nog even gelezen en lekker gaan slapen.

Foto’s

2 Reacties

  1. Richard Arends:
    26 oktober 2018
    And let me guess.... traantjes bij oma😂😘
  2. Tiny Arends:
    26 oktober 2018
    Oh,wat een een donder ben je..Richard....eventjes verrast toch?..och Oma he.!!!
    Leuk verhaal weer.
    Apart dat sugar..weer wat nieuws. En dan de apen ,denk er maar om ,ze grijpen hem zo uit je handen hoor,je camera.telefoon.
    Gezellig om met je te praten en nu konden we je stem horen en je zien,lief ,dat je foto,s gestuurd hebt.
    Morgen ,weekend en je ging naar het strand, veel plezier, maar denk om de zon ,het hete zand en de zee, is sterk.
    Wij gaan bijkomen van van alle visite en lekker rustig aan.liefs van ons.