Op bezoek bij de locals

Weer even twee dagen in een want gisteren was vrij simpel. We hadden sochtends een introductie over de organisatie en na de lunch, wat hier een warme maaltijd is, introductie over het medische project. Daarna waren we vrij en zijn Mayra (Nederlands), Margot (België) en ik een paar uur lang ergens koffie gaan drinken. Erg grappig om erachter te komen dat Mayra bij twee mensen van mijn vorige project op school zat. Na het avondeten was er planning waarbij iedereen zich aan elkaar voorstelde en er werd bepaald wie de familynight op donderdag zal organiseren etc.

Vanmorgen begonnen we dan echt met het vrijwilligerswerk. Samen met Mayra ging ik met de dokter mee op huisbezoek. Super leuk want we gingen naar de communties rondom St Lucia, een deel waar je als toerist vaak niet komt omdat het onveilig kan zijn, maar omdat men deze organisatie goed kent kunnen wij er wel komen. We reden dus over het platteland, het is hier super groen, overal zijn mensen bezig en overal hangen kleurrijke waslijnen, tussen allemaal van die kleine lokale huisjes door. De meesten zijn vrij goed en van steen met een golfplaten dak, maar af en toe staat er een krotje tussen van hout. Toen mochten we bij het eerste, piepkleine, huisje naar binnen. Dit was ook meteen het meest armzalige huisje dat we gezien hebben. De woonkamer was afgezien van wat schoolboeken en de patiënt, een oude man van 94 die glazig voor zich uit staarde, helemaal leeg, er zaten gaten in het dak en het matras in de kamer ernaast was helemaal af. Het bouwteam ging met ons mee om daar een bed te bouwen en volgende week gaan ze het dak repareren, ontzettend goed werk. Zijn dochter vertelde de klacht, de dokter vroeg nog wat vragen en vertaalde voor ons. Daarna mocht een van ons de bloeddruk opnemen en de ander maakte intussen aantekeningen van de klachten. Vervolgens vertelde de dokter welke medicijnen er nodig waren en die haalden wij dan uit de tas en noteerden we. Er was voor ons dus niet heel veel te doen maar het was wel leuk om te doen, je steekt er toch kleine dingetjes van op zoals dat je ibuprofen niet mag slikken bij een hoge bloeddruk of astma. En je krijgt gewoon een goed idee van hoe het is om als dokter op huisbezoek te gaan, ook al zou dat thuis natuurlijk wel wat anders gaan. 

Na de lunch hadden we home assistence. We gingen bij twee patiënten die zelf bijvoorbeeld niet meer goed te been zijn helpen schoonmaken en tuinieren. Wel leuk om een keertje te doen maar hoeft zeker niet te vaak, gelukkig hebben we dit maar een keer per week. Alhoewel we hierbij wel echt nuttig zijn en dat is dan wel weer leuk. Toen we terug kwamen gaf Chantal, project coördinator een workout in de gymzaal bij het huis. De meiden die hier al zaten zijn allemaal druk bezig met sporten, er is ook een lokale gym in het plaatsje, en dat is wel een groot verschil met Swaziland. Ik vind het wel leuk want wanneer ik thuis kom wil ik het toch weer oppakken om te gaan sporten dus waarom ook niet hier alvast met elkaar beginnen. Na het sporten vlug douchen en daarna lekker eten en kletsen in de woonkamer. Nu is het alweer tijd om te gaan slapen. Morgen support group en fysiotherapie, ben heel benieuwd hoe dat is!