Handen uit de mouwen

Alles is hier zo relaxed. Heerlijk maar ook even wennen. Zo stonden we vanmorgen om 7:15 op (dit voelde na het Krugerpark echt als uitslapen) omdat we om 8h een briefing hadden. De scholen zijn vandaag nog dicht dus we zouden vandaag gaan helpen hij het bouwproject maar nu kregen we te horen dat we de leraren zouden ontmoeten. Om 9h moesten we bij the office zijn. Vervolgens kregen we een half uur later, 8:30, alweer te horen dat we tóch zouden gaan bouwen. We weten nog steeds niet waarom. We moesten nog steeds om 9uur bij the office zijn maar uiteindelijk werden we om 10h pas opgehaald. Vervolgens bleek dat bouwen betekende dat we gingen tuinieren. Rijtjes graven met een pikex zoals die van minecraft en sla, wortels en spinazie planten. Met 20minuten hadden we een tuin aangelegd en konden we weer een uur wachten. 

Na de lunch hadden we een uurtje Siswati taalles, waarbij we oefenden met de uitspraak. Stiekem zijn er maar twee woorden blijven hangen; Yebo (ja) en suwabona (hallo). 

Na de taalles waren we vrij en zijn we naar de Handcraft Market geweest. De ultieme plek om souvenirs te kopen. Ze maken ontzettend mooie dingen dus het is heel leuk om te kijken maar ze zijn zó pusherig. Als je niet bij ze komt kijken zijn ze beledigd terwijl je soms al weet dat je niks gaat kopen omdat de buurvrouw precies hetzelfde verkocht. En het zinnetje “special price for you” kan ik echt niet meer aanhoren. Afdingen is wel heel makkelijk maar dat voelde heel dubbel want de start prijs was vaak al heel goedkoop. Uiteindelijk mooie oorbellen gekocht voor €1,80 en ik heb eindelijk mooie boekensteunen gevonden, uit steen gemaakte olifanten. 

‘Savonds lekkere pasta gegeten. Het is momenteel een beetje jammer dat de enige eetruimte zich buiten bevindt want het wordt s’nachts 6 graden dus we eten allemaal met twee truien en een jas aan.