The Harry Potter Clinic

Voor vanmorgen stond er weer home based care op de planning. Toen we op het punt stonden te vertrekken kwam Claudia echter terug van de supermarkt en zij was daar de dokter van homeopathie tegengekomen. Zo wist ze te vertellen dat de homeopathie kliniek niet vólgende week open is (zoals ze bij de planning hier dachten) maar deze week. De kliniek is maar een week per maand open en aangezien ik hier precies 4 weken ben betekende dat dat vanmorgen mijn enige en laatste kans was om een ochtend bij de homeopathie kliniek te kijken. Ze noemen deze ook wel de Harry Potter klinieken omdat ze met allemaal toverdrank-achtinge flesjes werken voor de remedies en ze er altijd wat vage dingen doen. Bij homeopathie geloven ze namelijk dat het lichaam zich zelf kan helen. Ofzoiets. Zoals ik al zei is het allemaal een beetje vaag. Hoe dan ook, change of plans, Lore en ik werden nu bij de homeopathie kliniek afgezet. Omdat Lore verpleegkundige is mochten we niet de hele ochtend meekijken maar werden we meteen aan het werk gezet. We mochten alle vitals weer opnemen. Het was allemaal nogal primitief dus bij de bloeddruk moest een van ons de band oppompen en de ander moest met een stethoscoop luisteren voor de bloeddruk. Met een polsslag en een horloge moesten we de pulse bepalen en bij patiënten met suikerproblemen moesten we met een klein prikje en een apparaatje het suikergehalte bepalen. Toen we iedereen gehad hadden mochten we allebei met een dokter mee waar een patiënt langskwam.

Super onhandig was dat de dokter blank was en dus geen zulu sprak. Er was dus een tolk nodig bij het gesprek met de patiënt. De dokter vroeg heel gedetailleerde vragen: doet het pijn wanneer je de nek naar rechts of naar links beweegt? De remedies hiervoor zijn namelijk verschillend. Ze maken deze zo specifiek dat ze echt het beste werken voor pijn óf links óf rechts. Daarna vertelde de patiënt dat de remedie van de tweede keer beter werkte dan die van de eerste keer, maar dit was volgens de dokter niet logisch omdat hij de tweede keer een andere klacht had (en nu weer last had van wat hij de eerste keer had). De dokter zei dat hij de patiënt een placebo ging geven. Zei hij tegen mij dan, niet tegen de patiënt natuurlijk. Al met al was het een interessante en leuke ochtend. Ik had alleen graag bij nog wat andere patiënten aanwezig willen zijn om nog meer te leren, maar de tijd was helaas alweer om. 

Na de lunch hadden we nutrition. Maandag hadden we al zakjes klaargemaakt met speciale voeding en nu gingen we deze afgeven en de patiënten wegen en meten om te zien of ze aangekomen waren. Er waren veel kinderen bij. Ik had mijn koffie-shirt aan met loshangende dingetjes en dat vond een van de kinderen helemaal geweldig om mee te spelen. Bij een ander huis waren en meer kinderen aanwezig die de hele tijd over de grond tussen onze benen door kropen alsof het tunnels waren. Super cute. Daarna was het weekend! We hebben bij het hotel 50m verderop de zonsondergang bekeken. Ontzettend mooi. Vervolgens cheeseburgers als avondeten :)

Na het avondeten ben ik met de andere 6 meiden naar het restaurant Reef & Dune gegaan voor dessert. Ze hadden heerlijke chocolate Mozart (soort chocolade taart). Na het dessert zijn we naar Key West gelopen, zo’n beetje de enige bar in het hele plaatsje. Was erg gezellig maar na een uurtje zijn we toch weg gegaan, iedereen was heel erg moe na zo’n drukke week.