Records

Volgens mij heb ik sinds ik hier ben nog niet eerder zo lang uitgeslapen, tot maar liefst 8:20! Na een vlug ontbijt en onze spullen gepakt te hebben vertrokken we. Gisteren waren we bij de grootste dam van het land en nu gingen we richting de oudste mijn ter wereld. 403,000 jaar oud. Ze waren van te voren alleen vergeten te vermelden dat deze inmiddels al jaren gesloten is, dus het was voor Charlotte en mij nogal een tegenvaller dat we de mijn niet in konden. Van de mijn is dan ook niks meer te bekennen en in de canyon die ontstaan was door de mijnbouw staat inmiddels een groot bos. Des al niet te min was het afgezien van het ellenlange praatje van de gids en de kleine tegenvaller leuk om te zien. De canyon zag er super mooi uit, in het visitor centre konden we op ons dooie gemakkie wat informatie bekijken en daarna hebben we nog een stuk gewandeld naar een paar grotten vanaf waar je uitzicht had op de grens met Zuid-Afrika en een mooi blauw meer. 

Daarna gingen we verder naar de glass-factory. Wij dachten dat we te zien zouden krijgen hoe het proces werkte maar nee, we kregen alleen de glass-souvenir shop te zien. Super mooie spullen, maar te breekbaar om mee te nemen dus niks gekocht. Er waren nog een paar souvenir winkeltjes waaronder een chocolade shop dus toen hebben we daar maar wat aankopen gedaan (puur met kokos, puur met pistache, melk met walnoot en melk met pindakaas). 

Vervolgens reden we naar de op een na grootste rots ter wereld. Boven de grond konden we een enorm stuk zien en onder de grond loopt de rots tot maar liefst 7km diep door. Met een paar andere meiden hebben we ook een stuk beklommen. Onze gids was dit niet van plan maar wij vonden het zonde om er niet een stukje op te gaan. Hij had achter gezien alleen verwacht dat wij zo’n 10m omhoog zouden klimmen en niet dat we tot halverwege zouden gaan (oeps). Maar naar boven was prima te doen, tot de tweede helft te stijl werd, alleen naar beneden komen was even uitdaging.. met baby-stapjes naar beneden gegaan want ook de eerste helft was toen toch best wel stijl.. 

‘s Avonds terug bij de lodge hebben we jungle speed gedaan, een super leuk spel waarbij je kaarten oplegt en zodra je een figuur met dezelfde  vorm hebt als iemand anders moet je allebei zo snel mogelijk de totem grijpen. Wanneer je tegelijk de totem grijpt? Tja, dan is het trekken aan dat ding tot iemand opgeeft haha. Op den duur greep Cynthia zo enthousiast de totem van tafel dat deze naar achter de tuin vol varens in vloog.. we hebben nog een tijd lang met de slappe lach met zaklampen en met een dweil tussen de planten prikkend staan zoeken maar we hebben niks gevonden. Hopelijk morgen ochtend wanneer het licht is want Liesbeth gaat morgen naar huis en anders is het dag totem.. 

Toen we geen jungle speed meer konden spelen hebben we nog even gekletst en daarna zijn we lekker naar bed gegaan.