De reis begint 2.0

Het voelt een beetje alsof de reis vandaag nog een keer gaat beginnen. Donderdag was echt het begin omdat ik toen naar Zuid-Afrika vloog, maar vandaag voelt bijna net zo; over 3uur zal ik op het vliegveld in Johannesburg de groep vrijwilligers ontmoeten waar ik de komende 6 weken mee op zal trekken. Ik ben zo ontzettend benieuwd. Het zullen sowieso allemaal jongeren zijn tussen de 16 en 24jaar, en ik weet dat we in ieder geval met 6 Nederlanders zijn en een meisje uit Spanje. Geen idee hoeveel mensen er verder nog zullen komen en waar vandaan. Vanaf het vliegveld vertrekken we vervolgens met busjes of een grote bus naar Swaziland. Ik heb geen idee hoe snel ik daar bereik zal hebben dus probeer vooral niet te stressen als je een paar dagen niets van mij hoort. Ja mam, dat is moeilijk, ik weet het.  

De afgelopen dagen hier waren ontzettend leuk en gezellig. Gisteren ben ik nog een keer de berg opgeweest met beide ooms en tantes, mijn neef en zijn vriendin. Ontzettend leuk om hun ook weer een keer te zien want de laatste keer was 6jaar geleden, de vorige keer dat ik hier was. De 12-jarige ik kon echter amper Engels waardoor de gesprekken niet veel meer diepgang hadden dan "what phone do you have?", "has it a camera?" en "your house is big." Sterker nog, waarschijnlijk was het "have it a camera?" Hoe dan ook, nu was het ontzettend gezellig! Na afloop nog lekker een kop koffie gedronken en blijkbaar is het hier zeldzaam om zwarte koffie te drinken. De ober vroeg voor wie de koffie was en toen ik zei dat die voor mij was liep hij naar mijn kant van de tafel. Aarzelend vroeg hij "it is black coffee, is that right?.." Toen ik zei dat dat klopte verscheen er meteen een enorme grijns en vroeg hij "aah you need to wake up that much?!" Daar kon iedereen wel om lachen want ze weten allemaal dat ik nog al moest wennen aan het vroege opstaan hier, ook al gaat dat eigenlijk helemaal vanzelf door de hoogte.

'S middags hebben we boodschappen gedaan en ik heb mijn koffer gepakt (deze zit momenteel zo vol dat hij op springen staat, oeps).  Zometeen lunchen, ook al is het 11uur want op het vliegveld eten we waarschijnlijk niks meer. Ik heb er zoveel zin in! Ik laat wel weer wat horen wanneer ik weer bereik heb!