The Strike

We hadden vanmorgen al verwacht dat ons schooltje weer dicht zou zijn, aangezien de echte strike vandaag pas is, en onze school gisteren al gesloten was, maar wat we niet hadden verwacht was dat niemand naar school zou hoeven. De strike is vandaag namelijk behoorlijk gewelddadig geworden en het is te gevaarlijk om naar de schooltjes te reizen. We volgen de rest van de week niet het normale programma. Voor ons voelt het een beetje gek want in de plaats waar wij zitten merken we er niks van maar in de plaatsen om ons heen gebeurt er blijkbaar een hoop. Een deel van onze groep gaat vandaag meedoen aan het building project en 6 van ons mogen in het lokale zwembad zwemles gaan geven. Dat laatste wou iedereen natuurlijk wel doen dus dat werd lootjes trekken en, yes, ik mocht zwemles gaan geven. 

Berta en ik waren verbaasd toen we in het busje richting ons schooltje reden. Bleek dat we een paar kinderen van ons schooltje zwemles mochten geven! Super leuk want die kennen we. Waarschijnlijk omdat ons schooltje het dichtst bij onze lodge ligt en het de enige school is die vandaag niet gevaarlijk is om te bezoeken. Met een bomvol busje reden we vervolgens naar een zwembad vlakbij de hotsprings, wat warm zwembadwater betekende. Ieder van ons mocht 1 op 1 een kindje gaan helpen; de voetjes vast houden bij het op de rug zwemmen en een hand onder de buik voor steun bij de borstcrawl. Na afloop lekker in het water spelen, met de bal overgooien of kinderen opvangen die graag het water in wouden springen. Iedereen, inclusief de kinderen, heeft zo genoten. 

Terug bij de lodge meteen nog maar een keer het zwembad ingedoken. Om 14h stond er ineens iemand van de staff op de stoep dat er wél homework club was, terwijl ons ‘s ochtends was verteld van niet. Ohja, en we moesten nú weg. Heel gauw wat spullen bij elkaar geschraapt en op pad. We werden over twee schooltjes verdeeld aangezien niet alle kinderen er waren. Bij de eerste school gingen er een aantal vrijwilligers uit dat gelijk stond aan het aantal kinderen. Toen we bij de tweede school aan kwamen waren daar wél alle kinderen waar door we ineens met veel te weinig waren en ieder van ons 2 of 3 kinderen kreeg. Daar was mijn meisje niet zo blij mee en het klonk dan ook meteen “no, I dont want to share her!’ Ja, jammer dan haha. Super leuk dat die kinderen daarna de hele tijd elkaar gingen corrigeren bij het lezen waarna ze elkaar steeds in het Siswatisch afsnauwden. Toen heb ik ze maar gauw duidelijk gemaakt dat als er iets niet goed was, ik ze zelf wel zou corrigeren. Ohja, en ik heb ontdekt hoe irritant het is als een kind onder de tafel op zijn mobiel zit. Ik kon 3 keer met mijn vingers voor zijn neus knipperen voordat hij überhaupt doorhad dat ik tegen hem praatte. Daarna heb ik zijn telefoon maar afgepakt. Ik voelde mij echt even een docent haha. 

Na de homework club gauw snacks halen en door naar de bios. Looking for love, heette de film en het was een lokale film. Af en toe werd er Siswatisch gepraat met Engelse ondertiteling. Het was wel een super leuke film. Eenmaal terug filmpjes van de filmcrew gekeken van het zwemmen, ik heb met mijn telefoon foto’s gemaakt van het beeldscherm dus de bijgevoegde foto’s zijn waarschijnlijk van zeer slechte kwaliteit. Sorry. Nu (20:53) lekker in bed zitten want ik ben na een slechte nacht door kiespijn en een drukke dag ontzettend moe. Hopelijk vanacht goed slapen, maar het gaat hard regenen dus ik betwijfel het..